‎کولیت به التهاب یا تحریک پوشش داخلی روده بزرگ (کولون) اشاره دارد. این بیماری می‌تواند به دلایل مختلفی از‌جمله عفونت‌ها، بیماری‌های خودایمنی و دیگر عوامل التهابی ایجاد شود. کولیت می‌تواند به‌صورت حاد یا مزمن بروز کند و علائم آن می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در این مقاله، به بررسی علل، علائم و روش‌های درمان کولیت می‌پردازیم.

‎

علل کولیت

1. ‎عفونت‌ها: عفونت‌های باکتریایی، ویروسی یا انگلی می‌توانند منجر به کولیت شوند. باکتری‌هایی مانند اشریشیا کلی (E. coli)، سالمونلا و شیگلا می‌توانند التهاب روده را ایجاد کنند. ویروس‌ها مانند نوروویروس و روتاویروس نیز ممکن است عامل کولیت باشند.
2. ‎بیماری‌های خودایمنی: بیماری‌های خودایمنی مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون، دو نوع اصلی از بیماری‌های التهابی روده (IBD) هستند که می‌توانند منجر به کولیت شوند. در این بیماری‌ها، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت‌های خود حمله می‌کند و باعث التهاب می‌شود.
3. ‎دارو‌ها و مواد شیمیایی: مصرف برخی دارو‌ها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و دارو‌های ضد‌التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، می‌تواند موجب تحریک و التهاب روده شود. همچنین، مواد شیمیایی مانند مواد سمی یا مصرف بیش‌از‌حد الکل نیز ممکن است به کولیت منجر شوند.
4. ‎ استرس و عوامل روانی: استرس و فشار‌های روانی می‌توانند علائم کولیت را تشدید کنند. هرچند که استرس به‌تنهایی عامل کولیت نیست، اما می‌تواند باعث شعله‌ور شدن علائم در افرادی که مستعد این بیماری هستند، شود.

‎

علائم کولیت

‎علائم کولیت بسته به‌شدت و نوع التهاب متفاوت است. برخی از علائم رایج عبارتند از:

• ‎ درد شکمی و کرامپ: درد ناشی از کولیت معمولا در ناحیه پایینی شکم حس می‌شود و ممکن است با کرامپ‌های شدید همراه باشد.
• ‎ اسهال: اسهال مکرر و گاهی خونریزی در مدفوع از علائم شایع کولیت است. اسهال ممکن است باعث کم‌آبی بدن و خستگی شود.
• ‎ تب و خستگی: بیماران ممکن است تب داشته باشند و به دلیل التهاب و از دست دادن مایعات، احساس خستگی کنند.
• ‎ کاهش وزن و کم‌اشتهایی: التهاب روده می‌تواند منجر به کاهش اشتها و به‌دنبال آن کاهش وزن شود.

‎

درمان کولیت

1. ‎ دارودرمانی: استفاده از دارو‌های ضد‌التهاب، مانند آمینوسالیسیلات‌ها، کورتیکواستروئید‌ها و دارو‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، معمولا اولین خط درمان کولیت است. آنتی‌بیوتیک‌ها نیز در صورت وجود عفونت باکتریایی تجویز می‌شوند.
2. ‎تغییرات در رژیم غذایی: پرهیز از مواد غذایی تحریک‌کننده مانند محصولات لبنی، غذا‌های پرچرب و ادویه‌دار می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. برخی از بیماران ممکن است نیاز به رژیم غذایی با فیبر پایین داشته باشند تا التهاب را کاهش دهند.
3. ‎درمان‌های بیولوژیک: درمان‌های بیولوژیک شامل استفاده از دارو‌هایی است که هدف آن‌ها مهار عوامل التهابی خاص در بدن است. این دارو‌ها معمولا برای بیماران با کولیت شدید یا مقاوم به سایر درمان‌ها استفاده می‌شوند.
4. ‎ جراحی: در موارد شدید و مقاوم به درمان، جراحی ممکن است ضروری باشد. جراحی می‌تواند شامل برداشتن بخشی از روده یا حتی تمام روده بزرگ باشد.
5. ‎ مدیریت استرس: روش‌های مدیریت استرس، مانند یوگا، مدیتیشن و مشاوره روان‌شناسی، می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. کاهش استرس می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

سخن پایانی

‎کولیت یک بیماری پیچیده با عوامل متعددی است که می‌تواند تاثیرات جدی بر زندگی افراد داشته باشد. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. اگر شما یا کسی که می‌شناسید علائم کولیت را تجربه می‌کنید، مشاوره با پزشک متخصص گوارش توصیه می‌شود. برای یافتن یک متخصص گوارش و کبد خوب در ایران شما می‌توانید به وبسایت گوارش ایران سر بزنید.